چگونه تای چی می آموزیم
یادگیری هر مطلب، به جدیت فرد آموزنده بستگی دارد. در ابتدای کار، وجود آرزوی واقعی و پس از آن داشتن خواستی جدی، پشتکار و صبر برای رسیدن به آن هدف، ضروری است؛ با وجود این، اگر شخص همه ی این صفات را هم داشته باشد ممکن است یافته هایش از دیگری با همین صفات و شخصیت، متفاوت باشد. در واقع تفاوت، در شیوه ی یاد گیریست.
اگر کسی تمرین کند؛ روی هر آنچه یاد گرفته عمیق شود و بارها برای تحقیق و خبره شدن، آموخته هایش را بازبینی کند، یقیناً بهتر از فردی خواهد بود که در آن باره کنجکاوی نکرده است.
تئوری تای چی چوان ژرف می باشد لذا زمان زیادی برای تمرین، یاد گیری و تحقیقات ریز بینانه لازم است تا بتوان کلید چنین هنری را کسب کرده و وارد” معبد” شد. در نتیجه هر چه بیشتر می آموزید، کمتر احساس دانایی می کنید. درست شبیه یک چشمه ایی بی انتها یا رودخانه ایی همیشه جاری.
برای نیل به درجات والای این هنر، پنج کلید ذهنی قدیمی وجود دارد که دانش آموزان تای چی چوان نیازمند آن هستند:
۱ مطالعه ی گسترده و عمیق
۲ تحقیق
۳ نکته سنجی
۴ متمایز کردن آموخته ها
۵ تلاش و پشتکار.
اگر این فرآیند را رعایت کنید، هر امری را می توانید بیاموزید. حتی عالم شدن را.
علاوه بر نحوه ی یاد گیری، استاد خوب نیز کلید مهمی برای درک سطوح بالاتر است. در چین معتقدند” رهجو سه سال درباره ی استاد سوال و تحقیق میکند و استاد سه سال رهجو را می آزماید”. همچنین می گویند” “بهتر است رهجو سه سال وقتش را صرف یافتن استاد خوب کند تا اینکه سه سال تحت تعلیم استادی ناوارد باشد“.
⦁ یادگیری از استاد خوب و کتاب
استاد خوبی که هنر را می فهمد و آن را به شاگردانش می آموزد، می تواند سنگ را به طلا تبدیل کند. در واقع استاد شما را به سمت درب با کوتاهترین مسیر ممکن هدایت می کند و کمک می کند انرژی و زمانتان را هدر ندهید. گفته شده است ” برای ورود به مسیر و هدایت در طول آن، شخص نیازمند دستورالعمل شفاهی و تمرین بی وقفه ی انفرادی است”. همچنین گفته شده” استادان بزرگ، راه جویان بزرگ می سازند“. به عبارت دیگر، یک استاد خوب قضاوت می کند آیا راهجو سزاوار صرف زمان و انرژی هست یا نه. دانش آموز می تواند با هوش باشد و در آغاز تمرینات سختی انجام دهد اما در ادامه ی راه، رفتارش را تغییر دهد. ولی دانش آموزی که تمرین و تحقیق می کند، از روی خضوع می پرسد و خود جوشانه تأمل می کند، بطور طبیعی می تواند جانشین خوبی برای سبک باشد. معمولا استاد سه سال زمان نیاز دارد تا شخصیت هنر جو را بشناسد، دریابد پشتکارش تا چه حد است و بتواند اخلاق او را بسنجد.
در طول هفتاد سالی که تای چی چوان عمومیت یافته، مقالات و کتب زیادی چاپ شده است و پسندیده آن است یک تایچی کار راستین، آنها را جمع آوری کرده و مطالعه کند. در واقع کتاب ها بستری برای ضبط آموخته ها و تحقیقات آموزشی است. اگر نمی دانید چگونه از این مقالات و نوشته ها استفاده کنید، انرژی و زمان را بیشتر در مسیر گیج شدن هدر خواهید داد. اما به خاطر داشته باشید نباید بطور کامل تمامی مطالب کتاب را باور کنید. چیزی که نوشته شده ، صرفا عقیده نویسنده و تجربه شخصی اوست. خوب است گسترده بخوانید، تحقیق کنید و سپس بین مسایل با ارزش و کم ارزش، تمییز قایل شوید. اگر اینکار را درست انجام دهید، کمتر گیج شده و از مسیر درست منحرف نخواهید شد.
به علاوه باید از سمینارها، کلاس های آموزشی و سایر راه ها نیز برای ارتباط با اساتید با تجربه بهره مند شوید. به این ترتیب قادر خواهید بود نکات کلیدی زیادی بدست آورده و مواردی که پیش از این فقط خوانده بودید، لمس و احساس کنید. با وجود این، خودتان هم باید ریز بینانه برای درک عمیق هنر، تحقیق کنید.
مضمون یکی از ضرب المثل های چینی نیز مطالب فوق را تأیید کرده و متذکر می شود آدمی همواره باید فروتنانه از تجربیات معلمان و خردمندان بهره بگیرد و به تنهایی و بدون راهنمایی آنان پای در راه نگذارد.
⦁ فرآیند یاد گیری تای چی چوان
وقتی می خواهید یک هنر درونی مثل چی کونگ یا تای چی چوان را فرا بگیرید، باید از فرآیند آموزش پیروی کنید. در آغاز باید به حرکات توجه کنید و تا حد ممکن دقیق باشید. این حرکات توسط پیش روان بسیار هوشمند تای چی تجربه و ایجاد شده است. تنها هنگامی که در انجام حرکات مهارت یافتید، در مسیر درست یادگیری تای چی قرار خواهید گرفت.
ابتدا باید یاد بگیرید برای ورود به سطح های عمیق، چگونه فیزیک بدن خود را رها کنید. از لحاظ ذهنی و فیزیکی خودتان را در مرکز و ریشه نگاه دارید. این فرآیند تنظیم بدن است (tiao shen). وقتی به مرحله ی تنظیم بدون تنظیم رسیدید، می توانید وارد مرحله ی بعد شوید. تا زمانی که در این مرحله هستید، اجازه ندارید بدن را آگاهانه به طور ثابت تنظیم کنید زیرا آن حرکت را بصورت رفتار ایجاد کرده اید. در واقع فرم ها باید به طور طبیعی انجام شوند و این همان” تنظیم بدون تنظیم” است.
· تنفس برای سلامتی در هنر های رزمی
مرحله بعد، توان هماهنگی حرکات با تنفس است. با وجود چنین هماهنگی ایی، بدن بهتر رها شده و ذهن هوشیارتر می شود. این مرحله، تنظیم تنفس( tiao xi ) نام دارد. خوب است در تمرینات از تنفس ذهن ناهوشیار سود جست. این همان تنظیم بدون تنظیم است. در واقع تنفس شما باید طبیعی، روان، عمیق، بلند و آرام شود و زمانی که به این مرحله می رسید، شرایط بسیار خوبی را برای ذهن خردمند ایجاد کرده اید تا ذهن احساسی تان( tiao xi ) تنظیم شود.
هنگامی که تای چی چوان را برای آرام شدن و سلامتی انجام دهید، تنظیم ذهن را نیز فرا خواهید گرفت. همچنین یاد می گیرید چگونه چی را به دروازه ی چهارم تنفس یعنی کف دست ها و پاها هدایت کنید. تنظیم ذهن( si xin hu xi ) قابلیتی است که با آن قادر خواهید بود چی را به پوست و فرا تر از آن، برای تقویت چی محافظ بفرستید تا سیستم مصونیت شما را تقویت کرده و روح را بالا ببرد.
اگر تای چی چوان را برای هنرهای رزمی تمرین می کنید، باید بتوانید چی را به بازوها جهت اجرای تکنیک و به پاها برای ریشه دوانیدن هدایت کنید. همچنین برای بیان موثر انرژی، نیاز است حس وجود دشمن را در خود بارور سازید. برای ایجاد چنین حسی، تصور کنید در موقعیت زد و خورد هستید و تمام تکنیک های اجرا شده، برای دفاع خودتان مقابل دشمن استفاده می شود. اما باید حس اضطراب کنترل شود چون در یک موقعیت زد و خورد باید هوشیار بود نه مضطرب. باید کاربرد حرکات را بدون فکر کردن و توقف بدانید. چنین سطحی در رزم، ماهیت و ریشه تایچی چوان است که به این هدایت چی، ” تنظیم چی”( tiao qi ) گفته می شود.
در نهایت هدف اصلی شما در تای چی چوان، هماهنگی انرژی تان با انرژی جهانی است. برای رسیدن به این هدف، باید روح را به سمت حالتی پر اراده، صلح جو و آگاهی یافته( tiao shen )هدایت کنید. در واقع این زمان است که به هدف نهایی” تهذیب دائو” دست یافته اید. وحدت آسمان ( بعنوان مثال جهان ) و انسان ( tian ren he ye ) وقتی به این مرحله می رسید میفهمید دانسته های شما به فرم های تای چی بدل شده است.
تای چی چوان راه فهم زندگی و درک جهان است. هنگامی که به هدف نزدیک می شوید، در می یابید انگیزه شما برای یادگیری هنر های رزمی بسیار محدود شده و سلامت بدن، ذهن و روح بدون تلاش آگاهانه تان هماهنگ می شود.
نوشته : Dr. Yang, Jwing-Ming
ترجمه: سینا تقی زاده